Małpa

• Po raz kolejny wyjeżdżam, bo choć to miasto ma milion ulic mi jest wciąż w nim ciasno. Jadę żeby nie patrzeć już w oczy nikomu kogo znam, bo jest w nich pusto jak w moim domu. ~ Wyjeżdżam by wrócić

• Jakoś nie byłem nigdy typem, który miał wokół tłumy sztuk i wolałem raczej stać z boku, bo choć nie znałem nigdy zaklęć na śluz w kroku, kilka z nich leciało na jakiś ku*wa błysk w oku. ~ Nie byłem nigdy

• Pozwól, że opowiem Ci o znajomości, która trwa chociaż nie jest pewna swojej przyszłości. ~ Paznokcie

• Wiesz to nie jest tak, że próbuję gdzieś uciec, a nawet jeśli to możesz być pewna, że wrócę. ~ Pozwól mi nie mówić nic

• Wtedy nie miałem pojęcia, że to dopiero prolog do znajomości intensywnej prawie tak jak kolor jej paznokci. ~ Paznokcie

• Miałem to rzucić, a znów wchodzę do studia żebyś miał czego słuchać w wolne popołudnia. ~ Miałem to rzucić

• To właśnie Ty dajesz mi siłę i dajesz mi wiarę. ~ Właśnie Ty

• Wiesz? Tak po prostu to dla serc, które biją w wieżowcu. ~ Skała

• Od małolata zawsze powtarzał mi tata: "Pamiętaj, synu, wszystko co oddajesz w końcu wraca. ~ Skała

• Mógłbym przestać udawać, że jakoś sobie radzę bez niej i zacząć wierzyć w to, ze będziemy razem w niebie. Czuć się bezpieczny, śniąc albo na przykład już nigdy więcej nie zasypiać. ~ Mógłbym 

Małpa- Mógłbym