Iwona

FANPAGE [email protected]

Może jakieś pytania klik :)

pogłaskał mnie po głowie. - obiecaj, że już nigdy mnie nie zostawisz. - szepnęłam bezradnie, patrząc na Niego z nadzieją. - nie obiecam. nie chcę złamać łamać danej Ci obietnicy. - odparł. - czyli, że.. zamierzasz mnie.. zostawić? - spytałam ze łzami w oczach. - nie, kochanie. po prostu nie wiem czy potrafię być Ci wierny całą wieczność. nie obiecuję, że Cię nie zostawię. obiecuję jednak, że się postaram. - powiedział i nareszcie na mnie spojrzał. - nie smuć Cię już. - dodał i delikatnie pocałował moje włosy

przecież, dopóki nie zrobimy żadnego kroku nie dowiemy się czy był zły, czy dobry. nie ma na to sposobu. czasem, biorąc pod uwagę wszystkie argumenty ten, który logicznie rzecz biorąc, byłby dobry - jest zły. nie powinniśmy zbytnio zastanawiać się nad naszym dalszym postępowaniem. improwizujmy

siedziałam na łące. był upalny dzień, a ja nie potrafiłam się nim cieszyć. jeszcze kilka dni temu zapewniał, że mnie kocha. a wczoraj po prostu mnie zostawił. odszedł. pff, miłość. płakałam. pomimo tego, że powinnam go znienawidzić - cierpiałam przeraźliwie. wtem ktoś położył mi rękę na ramieniu. - cześć. - usłyszałam cichy głos dziecka. odwróciłam się. mały przedszkolak. otarłam łzy. kimkolwiek był, nie powinien widzieć jak płacze. - cześć. - odpowiedziałam. - przykro mi. - szepnął, a w jego niebieskich oczach pojawiły się łzy. - kim jesteś? - zapytałam zdezorientowana. - Jego bratem. on Cię kocha. - odparł. nie rozumiałam. - ale.. jak to? więc czemu mnie zostawił? - dopytywałam się. nie powinnam zagłębiać się w tą rozmowę, jednakże musiałam. - nie wiem. i dlatego mi przykro. - odpowiedział mały, wstając z ziemi. otrzepał się. - idę, cześć. - dodał, nie czekając na moją odpowiedź. poszedł. zaczęłam szlochać bez opamiętania

Teraz tylko mam ochotę iść gdzieś i zrobić coś, żebym mogła zamknąć oczy i nie obudzić się. Ciekawe co byś zrobił.

Człowiek nie boi się kolejnych prób - człowiek boi się cierpieć z tego samego powodu.

Dlaczego zawsze trafiam na niewłaściwych ludzi? Dlaczego kocham? Dlaczego mogłabym zrobić dla tych ludzi wszystko, a oni nadal mają mnie w dupie? Dlaczego tak się staram, a te osoby wolą innych, którzy z kolei mają ich gdzieś? Dlaczego cierpię? Dlaczego ból psychiczny jest czasem nie do wytrzymania? Dlaczego nie mogę być szczęśliwa? Dlaczego osoby, które kocham nie są w stanie mnie zauważać? Dlaczego żyję? Czy kiedykolwiek mnie docenią? Czy ktoś mnie kiedyś pokocha? Czy będę dla kogoś ważna? Czy będę kogoś tlenem, tak jak oni dla mnie? Czy kiedykolwiek ktoś będzie ubiegał się o mnie, tak jak ja to robię? Czy kiedykolwiek poczuję, że jestem dla kogoś wszystkim?

Tak bardzo chciałam obudzić się w Twoich rękach, tak bardzo Cię potrzebuję.. Nie odwracaj się teraz...

Nie chcę być uzależniona od Ciebie. To wszystko za bardzo boli.

"Bo gdybym miał porównywać naszą miłość do rzeczy materialnych wziąłbym za przykład najpiękniejszy statek o którym nakręcono film, a zwano go Titanic. I choć poszedł na dno zalany wodą, trwać tam będzie wiecznie wraz z marzeniami i snami, aż do końca świata."

˙Bądź. Bądź każdym oddechem, każdym tchnieniem. Chcę. Chcę budzić się przy Tobie, popijać kawę z jednej filiżanki. Pragnę. Pragnę każdy dzień spędzać z Toba, każdą chwilę życia. Kocham. Kocham Ciebie. Mam nadzieję, że to wystarczający argument.

Kochać to nie znaczy być szczęśliwym 24 godziny na dobę. Czasami znaczy to także cierpieć, nawet momentami bardzo ciężko. Wszystko to ma jednak głęboki sens podobnie jak poród kobiety, który jest bolesny, ale który równocześnie przynosi życie. Trzeba bowiem pamiętać, że cierpienie niesie ze sobą wartość o tyle, o ile wierzymy, że idea, z powodu której się męczymy, jest ważniejsza od naszego aktualnego samopoczucia. Ludzie często kochają się, przeżywają silne namiętności to bywa wspaniałe, ale prawdziwym wyzwaniem jest trwały związek, w którym dwoje ludzi ma szansę sprawdzić siłę swojej miłości.

uwielbiam Go jako człowieka. ma cudowne serce i wspaniałe poczucie humoru. tak często mnie rozumie, i zawsze jest przy mnie. i nie obchodzą mnie plotki na Jego temat, nie obchodzi mnie zdanie nikogo, na temat człowieka przy którym czuję się tak cudownie swobodnie, i który zrobiłby dla mnie bardzo wiele- z wzajemnością.

Olej to wszystko i weź mnie za rękę. Nie mówię Ci, że w koło będzie wtedy piękniej, ale zobaczysz, łatwiej jest we dwoje.

Tuląc mnie dzisiaj do siebie nie dotykał mojego ciała, On muskał moje serce..

To nie jest łatwe. Codziennie wstawanie i nadzieja na nowy, być może lepszy dzień. Krótka prośba do Boga, by coś zmienił, by nadał sens. Uporanie się z problemami, które nigdy nie mijają. Odwieczna walka ze sobą każdego rana w lustrze. Niechęć na samą myśl o przyszłości. Jest źle. Czuję, że upadłam na dno. Lecz najgorsze jest to, że nie widzę żadnych rąk, które mogłyby ciągnąć mnie ku górze.

Są chwile, które zmieniają człowieka na zawsze.