Iwona

FANPAGE [email protected]

Kapitalistyczna machina stanęłaby, gdyby przestano pić kawę. To stymulant tego systemu.

czekaj, czekaj. nie idź tak szybko, no. tamten koleś.. ten który przed chwilą koło nas przeszedł. on był.. on był taki jak mój wyobrażony ideał. brunet o zielonych oczach.. i dokładnie, w każdym calu, zbudowany tak jak sobie wyobraziłam. cholera! ja muszę go gonić. moja jedyna szansa na prawdziwą miłość zaraz odejdzie.

chciała każdego poranka witać wspólnie z nim wschodzące słońce popijając gorącą kawę. robić mu śniadania. całe dnie siedzieć mu na kolanach i rozmawiać z nim. wieczorami w jego objęciach patrzeć jak słońce po swojej ciężkiej pracy pięknie zachodzi. siedzieć na łące i czekać na księżyc. a potem delektować się widokiem jego cudownie oświetlonej przez noc twarzy...

sztuczny uśmiech stawał się jej specjalnością.. prawie doprowadziła go do perfekcji. udawanie, że już go nie kocha, że jej nie zależy. sztuczna radość z życia, z każdej chwili. pytanie, dlaczego? dlaczego nikt nie zauważył, że coś jest z nią nie tak? dlaczego On nie zauważył?.. przecież znał ją tak dobrze...

to wszystko jest tak cholernie dziwne. usłyszałam z Twojej strony tyle różnych rzeczy.. dawniej mówiłeś, że mnie kochasz. byłam Twoim słońcem, skarbem. za dwa miesiące kazałeś mi spierdalać. okejj. to powiedz mi czemu znów do mnie wracałeś? znów mnie całowałeś. znów nasze ciała ocierały się o siebie. znów chowałam twarz na Twoim ramieniu. a Ty non stop raniłeś. teraz to był koniec. gwarantuję Ci to. nigdy więcej nie wrócę.. przekonasz się o tym, frajerze. to był taki koniec końców. raz na zawsze. na całe życie.

Trochę mnie pokochaj i trochę mnie polub, przypomnij mi ile jestem warta, przypomnij jaka potrafię być fantastyczna, udowodnij, że nadal umiem zatrzymywać ludzi, przypomnij to wszystko co o sobie zapomniałam, wystarczy żebyś bywał i żebym nie musiała nic mówić, żebyś po prostu wiedział jak się ze mną obchodzić.

Każdy z nas ma osobę, w którą mógłby wpatrywać się bez opamiętania. <3

Każdy krok, jaki zrobiłam, od chwili gdy nauczyłam się chodzić, był krokiem do Ciebie.

Wierzę w miłość. Tą prawdziwą bez chęci posiadania, bezinteresowną. Tą, która uszczęśliwia i daje sens istnienia. Wierzę, że można żyć dla kogoś, budzić się i czekać na jeden uśmiech, jedno spojrzenie. A co najważniejsze - wierzę, że jestem w stanie Ci taką miłość ofiarować.

Prawdziwy mężczyzna pod Twoją bluzką będzie szukał nie biustu, lecz serca

Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z druga osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego. / Nicholas Sparks - "Jesienna miłość"

W dzi­siej­szych cza­sach naj­częściej ciąża jest po­wodem ślu­bu, nie miłość.

Jedynym testem, na którym nie da się oszukać, to test ciążowy

"W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy zapytał się drugiego:

- Wierzysz w życie po porodzie?

- Jasne. Coś musi tam być. Mnie się wydaje, że my właśnie po to tu jesteśmy, żeby się przygotować na to co będzie potem.

- Głupoty. Żadnego życia po porodzie nie ma. Jak by miało wyglądać?

- No nie wiem, ale będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzią....

- No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział żeby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina.

- No ja nie wiem, ale zobaczymy mamę a ona się będzie o nas troszczyć.

- Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to według Ciebie w ogóle jest?

- No przecież jest wszędzie wokół nas... Dzięki niej żyjemy. Bez niej by nas nie było.

- Nie wierzę! Żadnej mamy jeszcze nie widziałem czyli jej nie ma...

- No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać jak śpiewa, albo poczuć jak głaszcze nasz świat. Wiesz, ja wierzę w życie po porodzie."