Iwona

FANPAGE [email protected]

Powinniśmy doceniać to co mamy i nie grzeszyć, przecież równie dobrze moglibyśmy nie mieć nic....

A co jeśli mój Anioł Stróż zna­lazł dobrą ofertę last mi­nute i po­jechał na wa­kac­je, kto będzie na­de mną czuwał?

zazdroszczę ludziom widującym cię codziennie zazdroszczę dziewczynie którą pewnie teraz obejmujesz zazdroszczę tobie tego że tak szybko umiesz zapomnieć o ludziach którzy nie dawno byli dla ciebie wszystkim

pa­miętam gdy jeszcze w wa­kac­je za każdym ra­zem gdy widziałeś spa­dającą gwiazdę mówiłeś, żebym po­myślała życze­nie. zaw­sze pow­tarzałam w myślach : 'żeby zos­tał ze mną na zaw­sze, żeby mnie nie zos­ta­wił'. od kiedy od­szedł codzien­nie wy­pat­ruję spa­dających gwiazd, ale tym ra­zem proszę o to, żebyś wrócił.

Musnął delikatnie moje usta. Jedną ręką odgarnął mi włosy. Siedzieliśmy obok siebie. Nasze twarze tak bardzo zbliżone. Jego ciepły oddech owiał mój policzek.. Spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy. Mimo, że wkoło byli ludzie nie widzieliśmy po za sobą świata. Kolejne muśnięcie. Przyśpieszone bicie serc. Świat zawirował, pokrył tysiącem barw, a życie nabrało sensu.

Naj­większa nadzieja wy­ras­ta z bezsilności.

Uwiel­biała szar­pać go za koszulkę, wkładać zmarznięte dłonie pod kap­tur.. widzieć ten je­go szel­mow­ski uśmiech, gdy ba­wiła się troczka­mi od je­go ulu­bionej blu­zy. Była nap­rawdę szczęśli­wa. Te­raz wie, że to wszys­tko było jej chorą wyob­raźnią.. Że gdy od­szedł bez pożeg­na­nia, w kie­sze­ni tej wyima­gino­wanej blu­zy zos­ta­wiła swo­je serce..

Ludzka obojętność przyp­ra­wia Cię o dreszcze.. Te pus­te oczy, jeśli nig­dy ich nie widziałeś, nie żałuj.. Nie raz żeg­nałeś ko­goś, ludzie od nas od­chodzą, przy­wyk­nij.. Mówią, że do wszys­tkiego trze­ba mieć umiar, a trzy­mali się przeszłości, tak moc­no jak dziec­ko przy­tula mi­sia, i umar­li z prze­daw­ko­wania wspom­nień.. Pot­rze­ba cza­su, by ser­ce mogło spróbo­wać się posklejać..

Dlaczego mówimy dzień dobryna powitanie, przecież żaden dzień nie jest dobry. Codziennie ktoś umiera, ludzie tracą bliskich, płaczą, nieszczęśliwie się zakochują, cierpią, popadają w depresję, popełniają samobójstwa, zadają sobie i innym ból. Jak taki dzień może być dobry?

Spójrz dookoła... Sypie się. Przechodzę obok, wszędzie siedzi smutek. Tyle miłości było w was, tyle szczęścia. Rozplatają się wasze dłonie. Serca pękają. Oczy łzawią. Gdzie ta miłość się schowała? Kiedy zniknęła ? Czym ją zamieniliście ? Powiedz mi, powiedz czym jest miłość we współczesnym świecie. Proszę Cię ! Odpowiedz na to pytanie, tak strasznie mnie ono nurtuje. Kiedyś przed zaśnięciem mama czytała mi opowieść o miłości niezniszczalnej, jedynej, wyjątkowej, wiecznej. Czy to był szereg kłamstw ?! Bo gdzie ta miłość nieśmiertelna? Kiedyś czerpałam radość patrząc na wasze zakochane twarze. Dziś każdego mijam z osobna. Każdy idzie inną ścieżką, w inną stronę, z opuszczoną głową. A mówiliście, że się kochacie! Waszą jakże ogromną miłość podkreślaliście na każdym kroku i przed każdym napotkanym człowiekiem na waszej drodze udowadnialiście, że jesteście dla siebie wszystkim! A teraz co się stało? Potraficie bez tego "wszystkiego" tak po prostu dalej żyć ? Nie rozumiem. Proszę wytłumacz mi o co w tym wszystkim chodzi... bo ja.... ja nie doświadczyłam tego uczucia. Nie wiem co oznacza kochać kogoś kogo nie znasz, kogo dopiero poznajesz. Kogoś kto staje się dla Ciebie całym światem. Kogoś z kim chcesz spędzić resztę życia. Opowiedz mi. Wyjaśnij mi jak to jest zakochać się na zabój, a później zapomnieć i przestać cokolwiek czuć. Albo nie! Nie mów mi tego, nie odpowiadaj na moje pytania. Bo to chyba będzie smutna opowieść. A wtedy ja stracę wiarę, wiarę w miłość cudowną, w taką co daje szczęście, taką która pozwala żyć. W taką, która nigdy się nie kończy i trwa wiecznie.

Miłość wy­maga poświęceń, ale nie ofiar w ludziach.

Można kochać mi­mo wszys­tko, ale nie za wszelką cenę.

''Żyję tak jak chcę, ale wiem, oddać mogę wszystko byś na zawsze blisko przy mnie był, przy mnie śnił.'' // Ania Dąbrowska - Zmieniaj mnie gdy zechcesz

Miłość oznacza rozprowadzać ciepło, nie dusząc się przy tym wzajemnie. Miłość oznacza być ogniem, ale wzajemnie się nie spalać.

cza­sem sa­mot­ność "przy­tula" w ta­ki sposób, że "nie możemy" jej odeprzeć

Mój przy­jaciel? Jest wte­dy, kiedy staję w je­go drzwiach i bez słów wie, że coś się stało, przy­tula mnie, i mil­czy ze mną. Jest wte­dy kiedy do­kańcza­my za siebie zda­nia zat­ra­cając różni­ce oso­bowości. Jest, gdy mówi "od­piep­rz się" do ludzi, przed który­mi cza­sem nie mam sił się bro­nić. Gdy spóźniam się na auto­bus mówi śmiało "zos­tań u mnie, wy­pije­my ka­kao". Przy­jaciel, jest nim wte­dy, kiedy na­wet przy kłótni wza­jem­nie nie wy­powiada­my do siebie przyk­rości. Gdy fak­tycznie jest, a nie tyl­ko by­wa. Gdy mówi "prze­cież ma­my siebie". Kiedy dot­rzy­muje obiet­nic, kocha i wspiera...