a

fanpage | ask | [email protected] 

 Niewyobrażalnie dużo zmieniło się we mnie.

Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach, od usprawiedliwiania do potępiania.

Pamiętam jak zaczynaliśmy z sobą kręcić i powiedziałam mu żeby lepiej uważał bo zimna ze mnie suka on uśmiechnął się i odparł, że to dobrze, bo z niego ostry sukinsyn.

Nigdy nie musiałam się bać o to że odbije mi go jakaś laska. Nie, on nie zauważał innych dziewczyn. Dla niego liczyłam się tylko ja. Byłam po za wszelką konkurencją. Jednak moją rywalką była amfa a ona była dużo, dużo gorsza.

Pierdole wszystko, siada mi psychika. Antidotum nie ma, nie ma oczów tego typa.

Szłam wiec do niego, lekko kołysząc biodrami, czułam, jak włosy związane w niedbały kucyk dotykały mojego karku. Szłam tak, żeby mężczyźni mogli myśleć: Ciekawe, jak ona je ostrygi? Jak całuje? Jaka jest w dotyku? Jak kocha? Jaką książkę ma przy łóżku? Choć wolałabym, żeby im się wydawało, że ziemia się kołysała, a nie moje biodra... Wiedziałam, że niektórzy mieliby ochotę mnie przytulić, inni dać klapsa, a jeszcze inni położyć dłoń na moich biodrach i tam ją zatrzymać. O takiej jak ja jedni myśleli: Ale wyniosła. A inni: Jaka on niedostępna. Byłam taka. Tylko na pozór. Bo byłam też łagodna i delikatna. Bezbronna i słaba. Ale mężczyzn to nie interesowało. Widzieli we mnie tylko to, co pragnęli widzieć. Nie chcieli o mnie nic wiedzieć. Wystarczył im delikatny ruch moich bioder, połysk włosów, odważny wzrok.

Spójrz na siebie. Jesteś młodą osobą. Przestraszoną. Czego się boisz? Przestań się przejmować. Przestań hamować słowa. Przestań myśleć co sądzą inni. Noś to na co masz ochotę. Słuchaj takiej muzyki jaką lubisz. Puść ją głośno i tańcz do upadłego. Wyjdź i pójdź tam gdzie chcesz nie myśląc o jutrze. Nie czekaj na piątek. Żyj teraz. Zrób to teraz. Podejmij ryzyko. Powiedz swe sekrety. Kiedy zrozumiesz, że to Twoje życie? Spełnij marzenia.

Nie jesteśmy wcale wspaniałym pokoleniem. Jesteśmy bandą przyspawanych do internetu, otępiałych od przestymulowania idiotów. Zamiast przeżywać cokolwiek, myślimy tylko jak o tym przeżyciu poinformować resztę.

Róża jest piękna, kapryśna, zarozumiała i pewna siebie.. Ma świadomość własnej urody, co czyni z niej istotę dumną.. W sposobie bycia przypomina kobietę pragnie słuchać komplementów i czuć, że jest otoczona opieką.. Swoje prawdziwe uczucia kryje pod maską kokieteryjnej i przewrażliwionej na swoim punkcie damy, a w rzeczywistości jest mądra, wrażliwa i łagodna.. W relacjach, łączących ją z Małym Księciem, okazuje się istotą dojrzalszą emocjonalnie kocha chłopca, lecz nie zdradza swych uczuć i pozwala mu odejść, świadoma, że rozłąka sprawi, iż malec zrozumie, jakim uczuciem ją darzy..

Pan ma nieortodoksyjny, ale wyjątkowo konsekwentny sposób nieustannego pobudzania mojej ciekawości: jednocześnie chce o mnie wiedzieć wszystko i nic. W zależności od kondycji danego dnia okazuje mi pan "szalone zainteresowanie" i niemal patologiczny jego brak. A to mnie albo porusza, albo denerwuje.

Co sprawia, że człowiek zaczyna nienawidzić sam siebie? Może tchórzostwo. Albo nieodłączny strach przed popełnianiem błędów, przed robieniem nie tego, czego inni oczekują.

Z chwilą gdy decydujesz się stawić czoło problemom, przekonujesz się, że możesz więcej, niż ci się zdawało.