A!

fanpage.

pytamy.

mail: [email protected] 

poprzednia część.

- Powiem, że jesteś moją bliską przyjaciółką. Nie masz się co martwić, nikogo z uczelni nie będzie. Raczej ludzie ode mnie z miejscowości. Mieszkam 70 kilometrów od centrum, tu wynajmuję tylko pokój. Nikt cię nie będzie znał. 

- Tak, czy inaczej to zły pomysł- chyba nie spodobał mu się mój sprzeciw bo, odwrócił mnie do siebie tak, że teraz siedzieliśmy twarzą w twarz. Jego oczy pociemniały, usta tworzyły jedynie cieńką linię.

- Czyli mam rozumieć, że mam wypić drinka i znikać? Tak mnie potraktowałaś, jak zabawkę. Przecież jestem tylko studentem, można się zabawić i wyrzucić, nie?

- Piotrek, jesteś młodszy ode mnie wiesz o ile?

- Osiem lat. I co?

- Skąd wiesz ile mam lat?- zdziwiłam się.

- Wiem o tobie więcej, niż ci się wydaje Martusiu- przeczesał moje włosy dłonią.

- Mam się bać?

- Nie, nie chcę ci zrobić nic złego. Podobasz mi się i wiek, ani nic innego nie gra roli. 

- Ot, tak po prostu ci się podobam?

- A co, myślisz, że kochałem się z tobą bo chce mieć lepsze oceny?

- Kretyn!- odsunęłam się od niego na znaczną odległość, jednak on się nie poddał i przysunął się od razu. 

- Laleczko, co się stało? Myślałem, że chcesz.

- Mam ci się rzucić na szyję i wyznawać miłość nawet cię nie znając? Nie tym razem& Chyba zaczynam żałować, że wtedy w tej sali..zgodziłam się.

- To przez niego?- kiwnął głową w stronę zdjęcia- co on ci musiał zrobić..

- Piotrek, proszę..- jęknęłam

.- W porządku. Nie będę naciskał, będziesz gotowa to wtedy daj znać. Nie chcę nic na siłę. Po prostu miałem nadzieję, że może coś z tego być, wiadomo nie od razu, ale po jakimś czasie wspólnych starań..- dał mi buziaka w policzek, wstał i skierował się w stronę drzwi. 

- Zostań..- powiedziałam cicho zanim wyszedł. Odwrócił się w moją stronę, a w jego oczach zabłysnęła nadzieja- nie idź- powiedziałam dobitniej. 

- Nie chcę żebyś była smutna, a taka zdajesz się być odkąd tylko tu weszliśmy. 

- Bo się boję.

- Czego?

cdn.

A.  

KONKURS WIOSENNY. :)