Iwona

MOŻNA PYTAĆ KLIK :)

FANPAGE -Kto jeszcze nie kliknął to zapraszam ;**

[email protected] poczta ;)

Kochane wchodzimy i czytamy o co chodzi i wysyłamy zdjęcia , nagrodą jest pakiet Pro , uważam że warto wziąć udział w sumie Wy nic nie robicie tylko wyślecie Nam swoje zdjęcie a możecie za darmo wygrać pakiet ;)  więcej informacji tu -   KONKURS

V część

Po tej rozmowie Hubert udał się do swojego pokoju. Był sam. Trochę Go to zdziwiło, ale tez ucieszyło. Mógł w spokoju pomyśleć na wszystkim, nad nim, nad Julka, nad nimi..
Po pewnej chwili ktoś zapukał do drzwi.
- Proszę - odpowiedział z myślą, że to Jego współlokator.
Jednak Jego zdziwieniu była to Julka. Ostatnia osoba, którą chciałby widzieć w tym momencie.
- Wiedziałam, że tu będziesz - powiedziała. - Co robisz?
- Leżę i chciałbym posiedzieć sam.
- Tak? - powiedziała rozglądając się po pokoju, przy oknie zauważyła teleskop.
- Racja, chciałeś zostać astronautą.
- Nie słuchasz mnie. Powiedziałem, że chcę być sam.
- Naprawdę? Cały dzień byłeś w szpitalu?
- A później na łące - dodał. - Julka.. nie powinnaś być ze mną..
- O czym Ty mówisz Hubert..
- Ciągle się zamartwiasz, marnujesz swoją młodość na mnie. Nic innego nie robisz tylko się mną zajmujesz. Oboje wiemy, że w końcu umrę, tym bardziej, że mam już 19 lat. Kiedy umrę Ty będziesz ciągle płakać. Będziesz cierpieć przeze mnie. Nie chcę aby tak było. Poza tym..
- Poza tym co? - powiedziała ledwo powstrzymując swoje łzy.
- Poza tym staje sie to już męczące. Ciągle za mną łazisz. Nie mogę nic zrobić sam.
- To było nie miłe - powiedziała a łza spłynęła jej po policzku.
- Wiem..
- Nie lubię takiego Ciebie..
- Więc zerwij ze mną - powiedział cicho, ale na tyle aby to usłyszała.
- Nie masz pojęcia jak się czuję.. Dobrze. Jeśli tego chcesz.. To zerwijmy ze sobą.
Chłopak natychmiast spojrzał się na nią. Nie sądził, że tak po prostu mu to powie. Mimo, że nie chciał, żeby odchodziło to wiedział, że nie ma wyjścia. Kochał ją, ale nie chciał, aby cierpiała. Julka posłała mu ostatni swój smutny wzrok i ruszyła w kierunku wyjścia. Trzasnęła drzwiami. Dźwięk rozszedł się po całym pokoju.
Dziewczyna stała pod drzwiami byłego chłopaka. Osunęła się na ziemię. Zaczęła płakać. Mocno płakać. W jednej chwili wyszedł z niej cały ból. Cale cierpienie. On nie wiedział jak bardzo Go kocha, ile szczęścia jej daje to, że po prostu jest. Jak bardzo boli ją kiedy mówi o swojej śmierci. O ich śmierci.
Hubert słyszał szlochanie Julki. Bolało Go to, łza spłynęła mu po Jego bladym policzku. Nie mógł podejść do niej i ją przytulić, nie mógł tego zrobić. Wiedział, że zrobił to dla jej dobra.

cdn