za mało, za krótko...

długie, samotne wieczory.

nie chcę mi się uczyć, włóczę się po domu jak jakaś zjawa.

czasami chciałabym być niewidzialna i przenikać niezauważalnie przez ściany.

mogłabym wtedy spoglądać na niego cały dzien.

jestem smutna, ale wiem, że to nie jego wina.

tak trudno jets mi powstrzymać złość.

muszę zachować zdrowy rozsądek.

problem jest w tym, że jestem milusińską egoistką.

cały czas tylko pragnę żeby mnie przytulał i przy mnie czuwał.

no coż, jutro kolejny dzień i bliżej do upragnionego weekendu.

znowu wejdę z wielkim uśmiechem do szkoły.

uśmiech to mój sposób na dobry dzień.

uśmiech i myśl o nim to lek na całe zło.

nie dam się! nadal keep smiling i heja do przodu.

"Don't worry about a thing,
 Cause every little thing gonna be all right!"
 http://www.youtube.com/watch?v=LanCLS_hIo4

 EDIT.

to jest jakas telepatia, napisalam notkę, a tutaj spacer juz sie szykuje.. ajj :)