Nie mam zdjęć.

zawsze zdawałam sobie sprawę z tego, że wchodzenie w jakikolwiek związek oznacza ból, bo wiadomo, że kiedyś, prędzej czy później, więcej związków się kończy. Nie sądziłam, że to boli aż tak. Kochałam prawdziwie. Kocham prawdziwie. Czuje się jakby mi czegoś w środku brakowało, jakiejś takiej iskierki miłości we mnie. Brakuje mi duszy. Brakuje mi mnie. Jego. Serce już nie wytrzymuje, ledwo bije, czuję jakby ktoś wyrył w nim gigantyczną dziure. Czuje chłód. Tyle bólu. To jest taki tragiczne. Tyle planów, marzeń, poszło na marne. Byłam taka szczęśliwa, naprawdę wiązałam swoją przyszłość z tym człowiekiem. Tak się o niego martwie. I tak tutaj nie mogę za wiele o tym napisać, ale mi źle. Jedynym wyjściem z sytuacji jest zapomnieć, raz na zawsze, tak też zrobię. Nic nie dzieje sie bez przyczyny. Jesli sie kogos kocha to sie o niego walczy, ale ja nie potrafie walczyc o kogos kto sie tak zachowal wobec mnie. Fajnie byloby byc w koncu docenionym, coz, oby jak najszybciej.