Zdecydowanie muszę sie za siebie wziąć. Nie potrafie sie skupić na ani jednej jakże blahostkowej rzeczy. Wszystko zaczyna składac sie do kupy, co nie oznacze, ze jest to jakis pozytyw. Myślami jestem całkiem gdzie indziej. Rozmyślam jak zawsze, za duzo skupiam sie na tej funkcji, za bardzo owy czasownik psuje mi spojrzenie na przyszłość. Nie jest to złe jednakże cholernie uprzykrza mi to życie. Zawsze byłam pomijana, zawsze było tak, że  to mi zależy, zawsze dążyłam do jasnej sytuacji miedzy dwoma osobami, nigdy nie uważałam, że to jeszcze za wcześnie, czy to dobry pomysł aby.., a moze jednak bede miał to w nosie i nie bede robil nic w tym kierunku, pokazac jej ze naprawdę traktuje kogos serio i nie boje sie konsekwencji - ja próbuje się tego trzymać. Niestety nie kazdy jest zdolny do poświeceń, choc jeżeli sie kogoś kocha, to nic nie jest przeszkoda. Czuje sie nie raz jak obca osoba w tym cholernym kole, zreszta zawsze tak bylo i chyba nigdy sie to nie zmieni. Myślę, że najlepiej zcząć od zmiany swojego podejścia do tej sprawy, apeluje, ze juz nie bede ta osoba jaka jestem w  tej chwili.

vnm -potrzebuję