Dodano: 25 CZERWCA 2011
"Jest figurka ulepiona z chleba
razowego jak Twoje podbrzusze.
I nazwałem ją jak kiedyś Ciebie,
by Twe imię nie było mi puste.
Ulepiłem swoimi palcami,
ostrzem drzazgi zaznaczyłem pępek,
postawiłem ją na parapecie
świata, który świeci za kratami.
Teraz patrzę na nią, czy już sucha.
Widzę w grudzie szpary. leczę śliną.
Jest mój język, Twoje suche usta
kiedyś były równie chłonną gliną."
jestem psychofanem Wojaczka, skończe jak on.
kocham ją, szkoda, że ona sie o tym nigdy nie dowie.
"żyję nie widując gwiazd
mówię nie rozumiejąc słów
czekam nie licząc dni
aż ktoś przebije ten mur"
czekam
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika coprobo.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
