Człowiekiem jest ten, kto zmierzył się z życiem.

z naszej miłości zostały tylko wspomnienia, jak z ognia zostaje tylko dym.

i co Cię może obchodzić to, że byłeś dla mnie całym światem?

Bo jaki jesteś ty, mój świecie? Niby wszystko takie proste, wszystko ma swoje określone miejsce. Tylko, że ja nic z tego nie rozumiem albo rozumiem, kiedy jest już za późno

Możesz mówić, że go nie ma, ale w Twoich smutnych oczach zawsze będzie.

Czasami nie chodzi o to, aby zmieniło się na lepsze. Najczęściej chodzi o to, aby zmieniło się na cokolwiek.

Zamieniliśmy się rolami. Teraz ja jestem obojętna na te wszystkie starania, prośby, które kierujesz w moją stronę. Teraz Ty szalenie mocno mnie kochasz, a ja nie zwracam uwagi na te głupie zalety. Żyję chwilą, sam mnie tego nauczyłeś. Już wiesz jak się czułam, Twój czas się skończył. Przykro mi.

Największym błędem jaki możesz popełnić, to myślenie, że żyjesz, gdy w rzeczywistości śpisz w poczekalni życia.

czasami po prostu czuję, że nie należę do tego świata.

Nie muszę być pod wpływem alkoholu, ani żadnych grzybków halucynogennych, aby stanąć na balkonie w środku nocy i zacząć krzyczeć jak to bardzo Cię kocham.

Myślałam, że będzie na zawsze,

teraz wiem, że nigdy nie ma na zawsze.

Moje życie zamieniło się w żart a ja jestem jedyną osobą, która go nie łapie.

Najbardziej boli, gdy zawodzi osoba, za którą dałbyś sobie ręce obciąć.