Granica piekła

Zdecydowanie łatwiej w dzisiejszym świecie jest podążać ścieżką ku ciemności niż wspinać się ku niebu.

Kiedy człowiek przekracza granicę piekła jest świadomy tego co zrobił i dlaczego trafił akurat w to miejce.

Tak samo był świadomy kiedy kierował się w ciemność i pragnął by ta go ogarnęła... 

I znów coś odemnie:

Granica piekła

Każdy ma w życiu chwilę zwątpienia 

I pragnie zakończyć swe wszystkie cierpienia.

Wciąż błądząc we mgle i kryjąc się w cieniu

Myślą co zrobić w swym marnym istnieniu.

Jedni odchodzą, inni się trzymaja

Swojego szczęścia na ślepo szukają.

Lecz w czarnej śmierci już nie ma radości

Nie ma już także wesołych gości.

Kiedyś umarłem bo sam tego chciałem

Dzięki swojej wierze na nogi powstałem

Zniszczyłem tą pustkę wyszedłem z cienia

Chciałbym mieć tylko takie wspomnienia.

Jednak czas dopadł mnie bez opamiętania

Tym razem nie ma chwili zawachania.

Porwał mnie w głąb czeluści głębokich

Bym umarł sam  w granicach piekła szerokich.