119.

Niepotrzebnie dopuszczałam do siebie ludzi, za dużo, o wiele za dużo. Może po prostu wyedy bałam sie samotności, bałam się a to nie zmienia faktu , ze dopuszczając osoby stałam sie bardziej samotna niż byłam . No i po co ci to było ? Mała, głupia, naiwna dziewczynko ? teraz sama sie przekonałas, ze wyznajesz zupełnie inne wartosci, inaczej postrzegasz czas, ludzi, wszystko . Chyba nie potrzebuje dużo, nawet nie wiele potrzebuje. Chyba stałam sie jak ryż z czekolada w opakowaniu. Otwierają ciebie, wyjadają co najlepsze, czasem mieszając smaki, góra doł , dół gora, nakładają , oblizuja , ciesza sie, chwile dłużej bo czekoladowy smak pozostaje na języku az nie zgorzknieje. A co potem ?

potem to wyszkrobie sie resztki, palcem wyliże ostatnie muśnięcia czekolady i ryżu, a potem lądujesz jak opakowanie w koszu, na dnie, przykryta stertą innych śmieci , opakowan, butelek , etykiet i zapisanych niczym kartek . Paradoks ? nie , to po prostu chyba kolej rzeczy. Co potem ?

potem trafiasz na śmietnik i czekasz na niewiadomo co , chyba ze masz na tyle szczecia ze przetopia cie z innymi "opakowaniami po ryżu " i staniesz się znowu ale już w kawałku ( bo większosc swojej materi utraciłes ) czyimś opakowaniem ze slodkim mleczno-czekoladowym ryżem .

Mówi sie trudno, mówie trudno, no trudno .

Chyba zaczełam wieżyc w miłosc, a tak się zarzekałam, a jednak, każdy dzien coraz bardziej mnie przywiązuje, to jest piękne. Uwielbiam zapach, zapach tego ze wiesz, ze jeśli siedzisz w starym dresie, bez  makijażu , w pobrudzonej koszulce, tam , tam ktoś cie kocha, myśli o tobie. To jest ten smak, smak który słysze, który mogę powąchac , który moge dotknąc. Smak uczucia międzie mężczyzną a kobietą , zmowu wierze w miłośc i to jest piękne ;*

" Wybrałam już kolor zasłon do sypialni, wybiegam tak w przyszłośc bo szczęsliwi czasu nie liczą, tylko czasem spoglądają na zegarek "

kochaj mnie zawsze tak jak ja kocham ciebie ! o nic więcej nie prosze .