zaczynam upadać, oboje wpadamy w bezwład, musimy to przetrwać, choć znowu muszę przegrać. Ta noc była tak piękna i wiodła nas natchnieniem, więc tule Cię do serca nim uderzymy w ziemię.. i odrzucam zwątpienie, nasze ciała tną powietrze i upadamy, rozbijamy się w tym świecie przekleństw. Czuje ból jak nigdy jeszcze, nie mogę się ruszyć, niebo płacze deszczem, ty leżysz jakby bez duszy, i próbuje się zmusić i mimo bólu powstaje, klęczę nad Twym ciałem całując twe usta stale. I czuje jak oddajesz pocałunek, bije serce, chwytasz moją rękę, znowu noc i jest tak pięknie, znów chcemy więcej, stajemy na krawędzi, lećmy - nie możemy dać słońcu zwyciężyć.