my p

''Krople deszczu są nastrojem tym, jednak to nie krople deszczu, to są moje łzy.Mogłabym wiele Ci dać''

To był taki ciezki tydzień. I wcale nie mówię tutaj o szkole, bo jeśli chodzi o tą kwestię to daję sobie nawet dobrze radę. Chodzi o to, że wszytskie moje emocje które starałam się z siebie wyrzucić i odepchnąc przez ostatnie kilka miesięcy znów do mnie wróciły. Stało się tak nagle. I znowu nie potrafię się z tego wyplądać. Chce mi się płakać. Znów poczułam to ''coś'' do niego  mimo, że sama przed sobą obiecywałm zapomnieć i zyć dalej. Żałuję, że nie popatrzyłam mu w oczy. Nigdy dotąt niczego tak nie żałowałam a to oznacza, że jest źle, źle jest? Haha jest tragicznie. Kretynka ze mnie. Nie chcę się jednak poddawać, tak bez wali. Co to to nie ja! Jeśli nie mogę go mieć zrobie wszytsko WSZYTSKO żeby za jakiś czas on cholernie tego żałował. Wiem, że nie będzie mi łatwo ale życie to nie je bajka, to je bitwa. Ale jak narazie na weekend zaszywam się w domu, nie idę jutro do szkoły bo chcę sobie sprawić mega mocny trening. Więc jak wiadać próbuję jakoś żyć.