52

To, że Cię już nie ma nie znaczy, że Cię nie pamiętam. Ciągle o Tobie myślę.

I nie mów mi, że mam zapomnieć. Zrozum mnie. Zrozum mój świat.

Cieszę się, że byłeś. Nieistotne, że Cię nie ma. Istotne, że mam przeszłość w którą mogę się przenosić.

To że wspominam o nim coraz rzadziej nie znaczy, że o nim zapomniałam. On nadal jest w moim sercu, zawsze tam będzie.

Powiedz mi ile siły trzeba w sobie mieć, żeby takie sytuacje można było znieść, całe życie w jednej chwili traci smak, a nadzieja upada jak płonący wrak.. Żyje wspomnieniami, żyje tym co było, żyje tym co niestety się już zakończyło..

Czy ciężko było zrozumieć, że go już nie ma? Bardzo. Czasem nawet mam jeszcze złudne nadzieje, że otworzy drzwi do domu i przytuli mnie tak bardzo mocno mówiąc, że będzie przy mnie zawsze.

Ty? To dwie pary przecudnych oczu. To jedne najbardziej delikatne usta. To najcieplejsza na świecie klatka piersiowa. To najpiękniejszy zapach życia. To najwspanialszy opiekun mej osoby. Ty? To też jednocześnie ktoś, kto odszedł i nigdy już nie wróci.

Tu Ciebie nie ma, lecz jesteś przecież i pozostaniesz w jasnym świecie. Jest coś, co mrokom się opiera. Jest pamięć, a ona nie umiera.

Pomóż mi odnaleźć Ciebie w snach,
tak bardzo Ciebie brak, w moim sercu krwawa łza.
Pomóż mi odnaleźć Ciebie tam,
po policzku leci łza, nie zapomnę, tęsknie, kocham.