001 - Cześć.

Cześć, jestem Kasia i będę przelewać tutaj wszystkie złości, radości i inne dziwne, ludzkie odczucia. 

To już niedługo. 

Zaledwie kilkanaście dni dzieli mnie od zakończenia każdego możliwego rozdziału w moim życiu i rozpoczęciu kolejnego.

Mam nadzieję, że ten będzie lepszy od poprzedniego.

Zbliża się koniec roku, czas na nowe zmiany, postanowienia, wymagania, jakie będę kierowała w swoją stronę - mam nadzieję, że ten 2014 będzie o wiele lepszy od teraźniejszego. Mniej smutku, więcej uśmiechu. Bla, bla, bla. I tak będą beznadzielne momenty, jak to w życiu bywa. Wiem jedno, nigdy więcej nie pokażę swoich słabości zawistnym ludziom, wykorzystają każdą wiedzę i zniszczą jakąś część Ciebie, wrzucą Cię w otchłań. Nie lubię ludzi, coraz bardziej mnie zawodzą. 

Co ja pieprzę. 

Nie wiem czy krzyczeć z radości, nie wiem czy krzyczeć z bezradności, nie wiem nic. 

To ten moment, w którym chciałabym wyłączyć swoje uczucia. 

Zachciało mi się zakochiwać, wiedząc, że przecież lada moment mnie tutaj nie będzie.

Też zaczynam wątpić. 

W nas

W Ciebie 

W siebie, 

Ich liebe dich... 

Ich bin dumm...

Kurwa. Zakochałam się. 

Nie tak miało to wyglądać! Miałam przecież odciąć się zupełnie od tego miejsca, kraju, ludzi, od wszystkiego. 

A coraz bardziej wątpię w szczęśliwą przyszłość tam. 

Tak nie może być. 

Uderzcie mnie w twarz, porządnie. 

W lewy, w prawy, w lewy, w prawy policzek i tak na zmianę, może oprzytomnieję. 

Opuszczam ludzi których kocham, ciężko się pozbierać.

[...] Wierz mi płaczę, najwyższy czas dorosnąć.