The End

               Chwile Ulotne...

Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek,
nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec,
próbując zabić tę próżność bez granic,
co cztery ściany zburzę w murze inicjały.
Chodź, pokażę Ci pergamin, zakopany pod stopami,
kiedyś między Nami w górze, a dziś zapomniany.

Chcesz żebym nie żył,zabił się,po prostu leżał w grobie. I zapewne jest to twoje marzenie. Teraz dopiero pozbyłaś się największego błędu swojego życia. Zjebałem ci 2 lata,zniszczyłem wszystko na co razem pracowaliśmy zraniłem cie już ostatni raz.Bo znikam z twojego życia na zawsze.Bo stałem się nikim,zwykłym śmieciem. Który nie zasługuje na tak piękną,i wyjątkową dziewczynę ja ty.
Czytając to nawet się tym nie przejmiesz,ale dziękuje ci za to wszystko co mi dałaś były najpiękniejsze chwile mojego życia.Dałaś mi tak wiele i naprawdę nie wiem jak mogłem być takim idiotą że przejebałem wszystko co miałem w życiu.Kiedyś zrozumiem jakim jestem zjebem i się zmienię.Może to mi trochę zając... Ale mam nadzieje że kiedyś się jeszcze zobaczymy.

Przepraszam,Żegnajcie...