kiedy umrę kochanie

gdy się ze słońcem rozstanę

i bedę długim przedmiotem smutnym

czy mnie wtedy przygarniesz

ramionami ogarniesz

naprawisz co popsuł los okrtuny

często myślę o tobie

często piszę do ciebie

głupie listy- w nich miłość

głupie listy- w nich uśmiech

potem w piecu je chowam

płomień skacze po słowach

nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie

myślę co też się stanie

z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież

żebym umarł w świecie

który ciemny jest który

ciemny jest i chłodny

Całowałem usta Twoje, całowałem je w ciemności,

w czarnym aksamicie miłosnej nocy...

Całowałem usta Twoje i wyczuwałem wargami czerwień ich...

W białych, gorących oplotach Twoich zamknąłem oczy.

Zamknięte oczy widzą nieskończoność, ogromną, ogromna dal...

Chwile stały się melodią, w rytm której tańczyła purpura i czerń,

niby dwa szale jedwabne, zwiewne, gasnące...

tańczyły daleko, w nieskończoności oczu zamkniętych...