Dzieją się rzeczy, które w ogóle nie powinny mieć miejsca.

Sam trener wpaja nam, że powinnyśmy być zmotywowane do treningu, a przy tym nie wskrzeszały kłótni. Nie będę ukrywać, że irytuje mnie ostatnimi czasy jego zachowanie. Traktuje nas przedmiotowo, jak sama Makosza to nazwała. Odnoszę wrażenie, że dla niego najważniejsze są treningi, a nie nauka. Trenujemy dużo, nie powiem, ale bądź co bądź, ze szkoła trzeba sobie radzić. Zważając na nasze ambicje staramy się o lepsze stopnie, a nie jak co poniektórzy [bez wyszczegolniania], by po prostu zdać. Mimo wielkich chęci nie zawsze dajemy radę połączyć szkołe z siatkówką. Bywaja dni, kiedy obowiązki biorą górę nad zajęciami dodatkowymi - że tak to nazwę. Rozumiem jego priorytety, jego ambicje, ale są też inne sprawy, nietylko siatkówka.

Koniec rozkmin na dzisiaj, biorę się za historie.

Pomijając fakt, że czynię to dokładnie od 10 rano. ;>