jedno spojrzenie, jeden uśmiech. 

ostrzezenia były bez znaczenia gdy zostawali sami.

mocniej, więcej, częściej..

przepaść, która ich dzieliła, przestawała istnieć w czterech ścianach.

oddali każdy pocałunek, każdą pieszczote, byleby tylko poczuć i być jednością.

///

pojawił się nagle i stał się światłem w tunelu.

miał wszystko i był wszystkim czego potrzebuje.

tym razem nie będę żałować. 

czuje w sobie siłę, która z każdym spotkaniem wypełnia mój zniszczony mózg i ciało.

nigdy nie spodziewałam się że dwudzieste urodziny będą czasem ogromnych zmian.

jak pomyśle, co jeszcze trzy miesiące temu miałam w głowie to chce mi się śmiać.

stał się motorem do zmiany na lepsze, chociaż był przez chwilę.

byleby teraz nie stracić tej siły i trwać w tym wszystkim. 

wtedy w nowy rok powiem sobie - było warto, udalo się. 

///

książki, matura, szkoła, rety. 

głowa mi pęka od nadmiaru wrażeń i słów.

aua.

WITAJ WENO <3