37. Getting lost within myself

kurwa.

połowa listopada, a zimno jak na Syberii.

no i chujowa opcja.

ze wszystkim w sumie.

jest tego tak dużo, że nawet mi się pisać nie chce.

chociaż wspomnę o jednej rzeczy.

dobra, dwóch.

po pierwsze.

Kagrra, powiedz mi, o co Ci chodzi.

nagle, z dupy, przestajesz się do mnie odzywać, udajesz, że nigdy się nie znałyśmy.

czy to ma jakikolwiek sens?

strasznie żałuję.

jeśli coś zrobiłam nie tak, po prostu mi to powiedz, a nie urywasz kontakt.

po drugie.

jak sprawić, żeby osoba, która jest dla Ciebie najważniejsza, zniknęła z Twojego życia raz na zawsze?

i czy to w ogóle możliwe?

jak kiedyś Cię widziałam, serce zapierdalało mi jak jakaś formuła 1, japsko rozszerzone w uśmiechu.

no i ze wzajemnością.

a teraz, nasza rozmowa ogranicza się tylko do pytania o książkę.

tak, to boli.

boli jak sto skurwysynów. albo nawet i więcej.

wiem, że zjebałam.

ale czy jest szansa to jakoś naprawić?

dobrze mnie znasz. wiesz, że nigdy w życiu sobie nie przebaczę tego, co zrobiłam. więc może mi pomóż to jakoś przeżyć?

* Metallica - Fade To Black *