dni

Jak zaczynaliśmy się spotykać powiedziałam, że nawet jeśli się to kiedyś skończy będę wdzięczna za każdy dzień, który z Tobą spędziłam. I jestem. Nie sądziłam tylko, że po Twoim odejściu aż tyle rzeczy będzie miało Twój wydźwięk, a aż tylu ludzi na ulicy Twoją twarz.

W końcu jeszcze nie tak dawno temu pisałam Cześć, jestem Ania i jestem Wojtkoholiczką. Zażywałam go codziennie, najczęściej po kilka razy, w różnych formach. Były telefony, SMSy, wiadomości na Skypie, wysyłane zdjęcia na facebooku, ale najgorsze było chyba wspólne zasypianie. Rozumiecie  przytulanie, bliskość, spleciony dłonie, pocałunki. Nie potrzeba było nawet seksu. Byłam z Nim tak blisko, że potrzebowałam czuć, że On po prostu jest. Miałam taką świadomość, że jak będę płakać przez sen i obudzę się z koszmaru, On tam będzie. Z tym, że przy Nim nigdy nie miałam koszmarów. Miałam za to przyjemne sny i kiedy coś przez sen mówiłam, albo głaskałam się po rękach, on to widział, słyszał. . . Był czujny. Podobno teraz z taką samą czujnością wsłuchuje się w kroki na klatce.

Ale Ty nigdy tego nie zobaczyłeś. Tak wielu rzeczy nie zobaczyłeś. I już nigdy nie zobaczysz.

Na koniec te słowa. . . te, które dzięki Tobie zrozumiałam.

Miłość cierpliwa jest, 
łaskawa jest. 
Miłość nie zazdrości, 
nie szuka poklasku, 
nie unosi się pychą; 
⁵ nie dopuszcza się bezwstydu, 
nie szuka swego, 
nie unosi się gniewem, 
nie pamięta złego; 
⁶ nie cieszy się z niesprawiedliwości, 
lecz współweseli się z prawdą. 
⁷ Wszystko znosi, 
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję, 
wszystko przetrzyma. 
⁸ Miłość nigdy nie ustaje.

Brakuje mi miejsca, gdzie mogłabym pójść, zanieść różę, wypłakać się i to wszystko powiedzieć, a właściwie przeczytać. Dlaczego nie ma miejsca pochówku dla tak ważnych uczuć?

Może ta plaża? 

Ptaki zaczynają śpiewać, czas już spać. Dobranoc. Śpij spokojnie.