LIST.

To dość kontrowersyjny pomysł, ale chyba jedyny na jaki się odważę. 
Nie wiem, czy to, co napiszę osiągnie zamierzony cel, tzn, czy dotrze do Ciebie, ale wierze, że jeśli TA przeszłość ma jakąś wartość to właśnie tak będzie.
Nie wiem, co się wydarzyło, nie umiem tego wytłumaczyć w żaden racjonalny sposób, żadne logiczne wytłumaczenie nie przychodzi mi do głowy i to chyba boli najbardziej. Właśnie tak, nie złamane obietnice, tylko fakt, że nie umiem tego wytłumaczyć, nie potrafię zrozumieć, nie mam żadnego argumentu, który mógłby mnie uspokoić. Dlatego też powstał ten list(?), notka(?), żebyś wiedział, że słowa, które padły z mojej strony były szczere, że zrobię wszystko, żeby jak najlepiej wykorzystać lekcje, które mi dałeś, a obietnic również postaram się dotrzymać. Cieszę się mimo wszystko, że mogłam spotkać Cię w swoim życiu i zmieniłeś nieco jego kierunek, na ten lepszy, może anioły tak mają, że po zakończonej misji, po prostu znikają. Chciałabym Ci życzyć dużo zdrowia, szcześcia i spełnienia marzeń, które tak głęboko siedzą w Twoim sercu, moj osobisty Cudzie.