Nie jest normalnie...

Pojebany a jednocześnie magiczny tydzień za mną.. myślałam, że już tak nie będzie.. ale chuj nie o tym teraz.

Będę tęsknić.. ale tylko za tymi który sprawiają, że jestem kimś, ze śmieje sie do utraty tchu.. szkoda, że to nie będzie rodzina. Jak to powiedział nasz Diabełek.. "Rodzina to banda pozorantów." i też będę wołała do Was przyjeżdżać niż do domu. Kochałam to miasto nie chciałam zostawiać matki samej.. ale nie, mam już dość niańczenia własnej matki, która mając ponad 40 lat zachowuje się jak rozpuszczona szesnacha.

Nie wiem co jest łatwiej udowodnić,

że jest się zakochanym,

czy że nic się do kogoś nie czuje,

oprócz przyjaźni..

Najważniejsze jest nie dać nic sobie wmówić.

Jak ma się dziać to samo z siebie.

Dla mnie większą wartość ma przyjaźń,

niż jakaś miłość którą jest chemia w mózgu.