Czasami wyobrażam sobie, że to wszystko to zły sen. Bóg chce dać mi lekcje abym Cię doceniła. Lada chwila obudzę się, spojrzę w telefon i będzie tam, jak codziennie, wiadomość od Ciebie. Obudzę się i będziesz spała obok mnie. Obudzę się i przytule Cię najmocniej jak tylko mogę. Powiem, że przepraszam. Że jestem trudna, ale się zmienie, bo warto. Że nie pozwole Ci odejść. Że najcudowniej mi z Tobą. Że naprawimy wszystko. Że to nasza szansa. 
Wciąż zdarzają się momenty, w których wiem, że powinna być Ona, nikt inny. Pomimo tych wszystkich krzywd, nadal mam do niej tak ogromny szacunek. 
Chcę żebyś była, jak zawsze, jak kiedyś. Z głupim i tępym humorem, który tylko My rozumiałyśmy. Ze wszystkim co było. Zero zmian.  

Boże, wystawiasz mnie na trudne i ciężkie lekcje.