Postanowiłam posłuchać pewniej osoby i założyć drugiego fbl.

Nie chciałam męczyć wszystkich moim nędznym humorem , więc

dostęp do tego co tu piszę będzie miało pare najbliżych mi osób.

Chociaż też szczerze wątpie , że komuś będzie chciało się to czytać.

Zacznę może od tego,że gorzej być nie może..

mimo tego,że ludzie mają dużo gorsze problemy od moich to ja po prostu nie daję rady. to wszystko jest za trudne ,a

moja psychika nie jest w stanie tego ogarnąć. Nie potrafię uświadomić sobie tego,że Ciebie już nie mam.

Nie wierzę w to i nie chcę wierzyć. Przez ostatnie dni,miesiące byłeś dla mnie wszystkim.

Całe szczęście,które miałam dawałeś mi ty, każdy uśmiech,każda rozmowa z tobą,każde przytulenie,

każdy pocałunek- to wszystko dawało mi nadzieje na to,że w końcu i ja mogę być szczęśliwa.

Nie wiem jak to będzie teraz . Nie wyobrażam sobię tego po prostu.

Nie będzie już przerw spędzanych we dwoje , nie będzie już wspólnych marzeń ,

nię będzie już rozmów o wspólnej przyszłości , o tym jak zjebane dzieci byśmy mieli,

nie będzie już kłótni o to kto kogo bardziej kocha , nie będzie już tych naszych fochów,

nie będzie już "to mnie wymień", nie będe miałą juz do kogo wysyłać tych pięknych bestów..

bez ciebie nie będzie już kurwa nic.

 dalej nie mogę uwierzyć , że Cię straciłam..

pewnie dojdzie to do mnie za parę dni.