'Wszyscy ciągle znikają. Niektóre rzeczy nagle przestają istnieć, jakby zostały odcięte.
Inne powoli rozpływają się jak mgła. I zostaje tylko pustynia.'
Pochłonęłam tę książkę całą sobą, wessałam każdym otworem, wypełniłam nią umysł i duszę. Zamówiłam już następną, bo ta gorączka nie da mi spokoju. A jak już skończę czytać wszystkie jego książki, zacznę od początku. Czekam, czekam na 'Ślepą wierzbę i śpiącą kobietę'. To jest nie do opisania, to uczucie, gdy czyta się Harukiego. Kwintesencja literackiego geniuszu, esencja z ludzkej tęsknoty. Uczta dla duszy.