supernowy prześwietlony kształt.

Ja wiem, nosiliśmy w sercach misterne projekty, bezpiecznej hodowli dusz. 
Ja wiem, ile zostało w nas ufności, gdy formy zniosła treść. 
Nie mniej było pytań, kiedy legły w gruzach konstrukcje sprawiedliwych. 
Nie mniej smakowało uleganie szaleństwu, naginanie wieczności. [...]

Trzeba będzie na własność odbudować nam kosmos.

Niemniej dobrze mi wiedzieć, czy rozumiesz, że jesteś.

 

Prześwietlone oczy, prześwietlone neonami łby, tęczowe włosy.
Prześwietlony byt, ultrafioletowe łzy i my, jak prześwietlony film.
Trzeba będzie tworzyć supernowy prześwietlony kształt, by rzeczom nadać treść.
Prześwietlony świat, niedorzecznie idealny plan, już nic nie dotyczył nas...

                                                                                                                                         Coma - Lśnienie.

 

 

Mój rozpiernicz na biurku, przy którym wczoraj siedziałam do czwartej nad ranem.
Zeszyt od niemieckiego. <3

07:43 - Idę do szkoły. ;oo