" - Puchatku?
- Tak, Prosiaczku?
- Nic. Chciałem się tylko upewnić, że jesteś."
Szkoda, że czasem takie słowa okazują się puste.
Szkoda, że słowa zostają w pamięci na zawsze,
a ludzie nie trwają przy nas tak jak one.
Czasem to lepiej, a mimo to gdzieś w sercu
czają się resztki żalu i goryczy.
A może... może to nie są resztki, a dopiero początek?
Czas pokaże.
Co się stało, już się nie odstanie.
Trzeba żyć dalej.
Dać szansę innym.
Innym, których trwałość może nie będzie tymczasowa.
Tylko obserwowani przez użytkownika bartnat
mogą komentować na tym fotoblogu.