Come back.

Każdy z nas ma taką przypadłość, że często ogląda się za siebie, wracając tym samym do wspomnień, chwil, osób, dni...

                  niekoniecznie tych pozytywnych, a przecież nie tak powinno być.

Wiem, wiem to bardzo dobrze, a mimo to wracając tutaj to właśnie robię. Zaprzeczam sama sobie.

A może jakaś cząstka mnie tęskni za tym wszystkim, co było tu opisane?

Bardzo możliwe...

Nie mam dziś z góry założonego celu i przesałania tego wpisu. Piszę... choć w głowie mam cały czas jedną myśl, z którą nie mogę się uporać. Nie mogę i co gorsza prawdopodobnie nie będę mogła.

Tak się dzieje, że nie mam wpływu na wszystko. Może wszystko to zbyt obszerne pojęcie. Na ludzi.

Myślę, sobie hej przecież to naturalne, nie możesz kontrolować każdej relacji z drugą osobą.

No coż, fakt, ale  czemu tak często dotyczy to osób tak bardzo bliskich?

Na to pytanie obecnie szukam odpowiedzi...

Zmieniając dość melancholijny ton dodam, że to zdjęcie jest wakacyjne.

Wakacje rok temu, troszke się pozmieniało od tego czasu dlatego jest dziś bardzo idealne.

Poniekąd dlatego, jakie emocje ze sobą niesie. W dodatku lubię je i siebie na nim.

Asia.