nie zostało po nas już nic.

może tylko słowa zapisane na kartkach w kratkę i parę marnych zdjęć robionych telefonem.

wspomnienia nadal istnieją, ale z czasem zestarzeją się i umrą.

wszystko pokryje Kurz, który w większości składa się ze złuszczonego naskórka.

z tym, że naskórek będzie już tylko i wyłącznie mój, nie twój i nie nasz.

jak dobrze, że moja skóra złuszcza się tak szybko.

ciągle wierzę, że we śnie przyjdzie do mnie kat, powiesi za nogę dni, których nie chcę pamiętać, a całą resztę ocali

przed zdechnięciem.

ciągle jeszcze jestem naiwna.

ciągle daję się jeszcze nabrać na zakalcowate ciastko z wisienką.

ciągle chyba taka już będę.

chcę na chwilę wysiąść.

niech przez tą chwilę wszystko dzieje się beze mnie.

hahaha.!

masz kredki zamiast mózgu.