Bal...

No to mamy wakacje... W sumie jeszcze ich nie czuję. Nie doszło do mnie jeszcze to, że po nich już nie wrócę do gimnazjum, że tak naprawdę historia klasy 3a właśnie się skończyła. I chyba z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że będzie mi brakowało każdego. Przede wszystkim Groszka, tych naszych długich rozmów na j. polskim, Natalii, bo naprawdę większej marudy chyba nie poznałam, będzie mi brakowało Magdy i Karoliny, Meli- my się złożymy na ten koncert dla Ciebie ;) i Kasi, Adama i Trojana, Lauskiego, Wydera- i w końcu nie pokazałeś mi tego słynnego królika, Kaspra, Buły, Wojtka- i nie zapomnij nigdy o naszym klanie ;), Jankowiaka-ej dzięki za tego poloneza i Mućka, Kamila Giży i Uszatego, Jarka- i żebyś został wielkim malarzem :P, Ciupy i Juli, Gosi W i Doni, Marty Wolskiej. Angeli i Zochy nie będzie mi brakować, bo będę mieć je jeszcze w liceum ;). Były chwile miłe i złe, ale chyba jednak byliśmy zgraną klasą. Kurczę nawet teraz nie czuję, że to już koniec... No, ale wieczorem czeka nas ostatnia(chyba) impreza klasowa ;) Ej! Kocham Was, wiecie?

A co do pożegnania z gimnazjum? Hmm... Książki i zeszyty są już na strychu, szybko się z tym uporałam i chyba nawet nie jest mi żal. Chociaż za szkołą i niektórymi nauczycielami na pewno będę tęsknić. Chyba najbardziej za panią Rogowską, bo uwielbiam ją po prostu.

Samo zakończenie roku? No tak... Gosia źle się poczuła, więc jej podziękowania trafiły do mnie, cóż nie cierpię przemawiać do ludu, ale chyba jakoś to wyszło. Przedstawienie klasy 2 a, było świetne, a ostatnia piosenka wywołała nawet małe łezki na mojej buzi. Nasze przedstawienie też dobrze wyszło, więc myślę, że pani Śmiałowska mogła być z nas dumna, że po raz kolejny nie nawaliliśmy. Głupio wyszło na koniec z tymi kwiatami, no ale cóż, mówi się trudno, prawda? Wkurzyło mnie tylko to, że w sumie nawet nie mieliśmy okazji by tak naprawdę się pożegnać. No, ale ja zamierzam czasami zaglądać do gimnazjum, więc spoko. A z klasą pożegnam się dziś, więc też nie ma sprawy ;)

Mama stwierdziła, że nie jest dumna z moich ocen, ale jest dumna z tego jakim jestem człowiekiem. Ja osobiście na moje oceny nie narzekam i myślę, że dostanę się tam gdzie chcę. Zresztą świedectwo mam lepsze od Kacpra :D więc już w ogóle(pomimo tego, że było to oczywiste wręcz). Pani Śmiałowska popłakała się wręczając mi świadectwo, powiedziała mi, że życzy mi żebym zawsze miała ,,takie dobre serduszko" i żebym zawsze pomagała innym. Ja jakoś nie przepadam za samą sobą(jak to głupio brzmi) i nie uważam, żebym była jakoś super miła, no ale niech im będzie.

A! I najważniejsze pogodziłam się z tymi z którymi byłam pokłócona i jestem z siebie dumna, ponieważ udało mi się schować dumę w kieszeń i przeprosić. (Cholera! Co za niesładne zdania tu piszę)

A teraz mega ważny komunikat:

3a Kocham Was!

Wasza jakże nienormalna, ruda Anuszka ;)