powrót

Po wielu miesiącach witam znów - siebie głównie, bo mile wspominam wszystko co tutejsze.

Wiele u mnie zmian i ja jedna wiem ile one dla mnie znaczą, jak bardzo mnie podniosły, teraz pozwalając cieszyć się każdą godziną. Wszystko nabrało sensu i ja sama każdego dnia staram budzić się z głową do góry.

Nic naprawdę nie jest łatwe, nic. I im bardziej usiłujesz myśleć i podchodzić do życia lekceważąco, tym silniej poczujesz jak ono jest trudne. A człowiek, moi mili, to niemożliwie i nieskończenie skomplikowane stworzenie, Bóg nas takich uczynił dając ciekawość i wolę, samodzielność i myśl. Wszystko sobie potrafimy skomplikować, tak czasem mocno, że samemu ciężko się w końcu połapać co gdzie i dlaczego. 

Prostota to nie żadna przywara, broń Boże! To piękne.. Prostota serca, prostota myśli - czyli szczerość, szczerość i jeszcze raz szczerość! Jakie to proste, a zarazem jak cholernie trudne, by mówić i robić każdego dnia szczerze, bez całej tej otoczki obłudy.

Nikt inny nie jest w stanie nam skomplikować tak życia jak my sami.

Ja kocham szczerze i miłości postanowiłam się uczyć już do końca życia i do końca życia będę ją wspólnie z Tobą, kochanie już tworzyć. Każdego naszego wspólnego dnia dokładać od siebie rozmowę, troskę i zrozumienie...