stracony czas. 

Są ludzie - i tych jest chyba większość - którzy powoli, niemal niezauważalnie w drugiej połowie życia kroczą ku drugiej stronie rzeczywistości.

Ktoś zapytał mnie niedawno, czy pamiętam jakieś chwile szczęścia w życiu. Pytanie okazało się paraliżujące. Słowo "szczęście" zniknęło z mojego słownika, nad tym, czy jestem szczęśliwa, nie zastanawiam się już od mniej więcej od dwudziestu lat . "Chwile szczęścia zdarzają się rzadko" - burknęłam, myśląc pewnie, że w ten sposób kupuję czas. Bo też trzeba osiągnąć pewien wiek, by człowiek mógł sobie pozwolić na coś tak trywialnego jak stwierdzenie, że "chwile szczęścia zdarzają się rzadko". A ja, wydaje mi się, jestem w tym wieku. Mój wiek służy mi za alibi.

Ludziom wierzącym jest łatwiej. Jakiekolwiek świństwo zrobią - zwędzą czyjś portfel albo kogoś zabiją - Bóg jest tuż obok, by odpuścić im grzechy. Wierni zrzucają z barków ciężar swoich grzechów i uwolnieni ruszają dalej. I to jest bardzo dobry powód do bycia szczęśliwym! Mnie jest trudniej, dar wiary nie został mi dany,.

- dziś ktoś wypowiedział tak słodko moje imię że zakochałam sie w tym głosie <3