Fizyczny ból nie trwa długo .Gorzej z tym psychicznym, który zostawia po sobie ślad na długo..

Może i to mija się z prawdą, ale mam na Ciebie wyjebane .

Ile jeszcze mam wydusić z Siebie uśmiechów i fałszywych słów, żebyście w końcu przestali sprawdzać jak się trzymam ?

Mało brakowało, a bym się w nim nie zakochała.

Tak mało o mnie wiesz, a tak dużo mówisz .

Za dużo osób ingeruje w moje życie, przeważnie te, które w nim nie są nawet potrzebne..

W moich łzach poczujesz tylko resztkę godności, którą straciłam będąc z Tobą .

W tych czasach nie ma już oryginałów. Są tylko niedopracowane kopie innych.

Brakuje Ci słów, akurat wtedy kiedy ja odważyłam się na prawdę .

I ta dziwna nadzieja, że w końcu przechodząc obok naszego miejsca , Cię ujrzę.

To nie świat jest chory. To my go zgarszamy swoją obojętnością na krzywdę innych.

Bywa i tak ,że dopiero po dłuższym czasie odkrywamy to co było najważniejsze , ale to zaprzepaściliśmy .

Wydaje się, jakby to było wczoraj .Choć minął rok, Chwil z Tobą nie da się tak szybko zapomnieć.

Miałam nadzieje, że może w końcu moje życie ułoży się w jakąś normalną całość, ale jak zwykle ktoś temu przeszkodził.

Brak mi Ciebie .Brak mi nas. Brak mi wszystkiego co nasze . Brak mi tego co było..Brak mi nadziei, ze to wróci.

Była dla niego całym światem-ta, ona też nie wyczuła tej ironii.

Kumuluje w Sobie wszystkie błędy, cały ten ból, który jest spowodowany Tobą, a ty tak po prostu bezczelnie dostarczasz mi go jeszcze więcej.

Ciężko uwierzyć, ale ja również wiem co to znaczy siedzieć wieczorami w pustym pokoju i mieć całą głowe zapełnioną NIM..

Winki.