"Chcę kogoś, kto będzie mógł mnie złapać za rękę, i nie puszczać.

Kogoś, kogo będę mogła przytulać, i kto będzie chciał przytulać mnie.

Kto nie będzie kłamać wyznając mi miłość.

Chcę szczęścia, prawdziwego, a nie sztucznego, wymuszonego.

Gdy sama wmawiam sobie, że jest dobrze.

Chcę spędzać zimowe wieczory pijąc czekoladę z bitą śmietaną,

oglądając po raz setny Kevina Samego w Nowym Yorku,

grzać się pod kocem, ale nie samotnie, tylko w uścisku tej osoby.

Chcę zimowych spacerów przy przymrozku, albo późnych jesiennych powrotów do domu.

Żeby w momencie taki jak ten ktoś siedział przy mnie.

Albo gdy nie mogę spać w nocy, żeby ten ktoś był, gdy się obudzę z kolejnego koszmaru,

i spojrzę na tą osobę, żebym się uśmiechnęła i spokojnie przytuliła twarz do poduszki.

Żeby mogła się za kimś chować podczas oglądania horrorów,

i kłaść się przy niej ze śmiechu przy oglądaniu komedii.

Żebyśmy wychodzili ze znajomymi w piątki na piwo, do pubu,

a później wracali zmęczeni, i rozmawiali, dopóki ktoś nie zaśnie."