Świat ludzi jest światem karmy.
Jej nić splata ludzkie życia, kruche i smutne niczym kwiat likorysu.
______________________________________________________________
Rozpad błękitnego nieba
____________________________
Jakoś nie potrafię przyzwyczaić się do twojej nieobecności.
Boję się przekroczyć próg miejsca, w którym tak często bywałaś.
Boję się tego ogromnego rozczarowania, które rozedrze me serce kiedy dowiem się że Ciebie na prawdę już nie ma.
Tak cholernie się boję,...
/K/