...

zdjęcie z wczorajszych klimatów.

może i powiesz mi, że to szaleństwo.ale mnie doprowadza do nieziemskiego szczęścia.

rozglądam się dookoła. i nie widzę nic, prócz Ciebie. czyli widzę wszystko. cały mój świat. jesteś wszędzie. na biurku, pod choinką, na ścianie, na tablicy korkowej, w drzwiach, przy oknie, gdy oglądamy gwiazdy, za oknem, widzę jak machasz z przystanku, na pulpicie - na zdjęciu zrobionym w 1 rok i 1 miesiąc i 1 dzień MY. jesteś w lustrze - w moim odbiciu. w błysku w moich oczach. w moim uśmiechu. jesteś w powietrzu-czuję Cię stale. to dlatego tak zachłannie oddycham. jesteś w mojej głowie.nie potrafię Cię z niej wypuścić. to, że mnie do tego nie zmuszasz, to inna sprawa. jesteś także w takim miejscu... w mojej ciemnej gwieździe, obracającej krew.dzięki niej ponoć żyję. a dzięki Tobie, nie jest ona ciemna. to, że zawdzięczam Ci tak wiele, wiem. i to mnie najbardziej przygniata. nie umiem się odwdzięczyć niczym innym, jak nieustannym wsparciem, jak nienaruszonym zaufaniem, jak pomocną dłonią, próbującą wyciągnąć nawet z najgorszego bagna, jak odebraniem telefonu o każdej porze, jak obdarowaniem uśmiechem, jak muśnięciem warg, także w chwilach trwogi, jak swoją obecnością, zawsze, po prostu, bez powodu. jeśli to nie wystarczy, to przepraszam, przykro mi. chyba nie mam nic więcej. oczywiste jest, że jesteś moją pierwszą myślą po przebudzeniu, moim powodem do zachłyśnięcia się powietrzem, tym, czego szukam na poduszce, jeszcze na wpółprzytomna, jesteś moim mobilizatorem do wyczłapania się z łóżka.równie oczywiste być powinno,że to Ty jesteś ostatnią osobą,którą słyszę każdego dnia, a słowa kocham Cię Danielu nawet przez telefon o 3:47brzmią zawsze tak samo szczerze. jeśli to, co Nas łączy, nie ma nic wspólnego z Miłością, to chyba niedługo się obudzę z najdziwniejszego z możliwych koszmarów, i poproszę o ulgowy bilet do piekła, bo to co bym wtedy czuła,byłoby dużo gorsze, niż smażenie się w samym  jego centrum.`Wierzę w Miłość. nie przestanę. powiedź słowo, że Ty nie -wsiądę w pociąg i odjadę, szukać drogi swej -tak, chyba wtedy nic innego by mi nie pozostało. jeśli to wszystko czym jesteśmy pochłonięci, od tamtego październikowego dnia, nie jest dla Ciebie choć w 1% tym czym jest dla mnie, to będę zmuszona do szukania sensu dalej. świat by się zachwiał, to prawda,chwile mogłyby być grząskie. ale pozostałyby wspomnienia. i myśl,że beze mnie CI lepiej. `jeśli jednak nie zawiedziesz,z łez ulejesz wiarę w to,że oddychasz bo i ja oddycham, nie ucieknę stąd. jest tyle nieogarniętych myśli, tyle niedopowiedzianych słów, i sytuacji, które jeszcze przed nami. wszystko to, mieć będzie różne barwy i odcienie.różną formę, różny schemat,różną miarę i rangę.wszystko jednak,jest lepsze,gdy przychodzi Nam stawić temu czoła razem.wtedy nawet Ty wydajesz się bardziej prawdziwy.choć i tak, wiem, że spadłeś mi z Nieba, i jeszcze potrafisz za to przepraszać.czasami wyliczam na wielkim gwiezdnym liczydle moje wady.nie potrafię się doliczyć do końca.to samo jest z Twoimi zaletami.i naszymi chwilami, za których powtórzenie oddałabym wiele.cieszy mnie to, że nie mam powodów by żałować. czegokolwiek.że to wszystko, co żyje we mnie, jest po części Tobą.Nowy Rok przyszedł. po raz kolejny. ten, który odszedł był pierwszym,całkowicie Naszym rokiem.od początku do końca.będę go pamiętać.jest zanotowany, w najbardziej niezawodnym pendrajwie jaki kiedykolwiek istniał.w moim sercu.bo są w życiu chwile, w których wcale nie chodzi o wiarę w przyszłość,lecz o wskrzeszenie przeszłości.z nowym rokiem mam nad głową chmurę postanowień.tych starych także.nie wszystko się udało,nie wszystko poszło, jak miało.tak teraz sobie przypomniałam,że pisaliśmy w tym roku maturę.to zabawne,jest to tak odległe,jakby rzecz się działa wieki temu.każdy mógłby powiedzieć,że mamy TYLE czasu przed nami.ale ile tego życia nam zostało nie wiemy.tyle znaczy ile.? nie warto jest więc marnować,choćby chwili na nic,co nie jest ważne.Ty jesteś dla mnie ważny.dlatego to na Tobie chcę koncentrować się najbardziej.i możesz sobie na mnie krzyczeć,że powinnam zdjąć klapki z oczu,i spróbować żyć normalnie.-przecież cały czas to robię.dla mnie normalnie oznacza z Tobą.jeśli nie ciałem to duchem.uuuf.tyle słów chce jeszcze przepłynąć przez ocean klawiatury,ale powoli tusz mi się wyczerpuje. literki zaczynają zanikać i przestają się kleić. w przeciwieństwie do moich oczu. to chyba z przemęczenia. czas na mnie więc. hej, to ja... Sen-chwytam Cię za rzęsę...