feeling lonley

jeszcze nigdy nie czułam się taka osamotniona, taka złamana, opustoszała, zraniona, rozproszona. 

moje chęci do życia zanikają

walczę sama ze sobą, chcę umrzeć jednak jakaś malusieńka część mojego serca podpowiada mi, żebym jeszcze zaczekała

każdego dnia moje nadgarstki krwawią, kropla po kropli uderza w dno wanny.

nienawidzę siebie, brzydzę się sama sobą i nie dziwie się, że wszyscy mnie opuszczają, albo się mną bawią

nikt nie myśli o tym co czuję....

mówiłeś, że jestem wyjątkowa, nie ma takiej drugiej osoby jak ja.... 

cały świat stał przed nami otworem, wytarczyło tylko chcieć.

czy chciałam? oooo to było to czego pragnęłam najbardziej, myślałam, że Ty też...

może i też tego chciałeś... 

nie będę Cię za to oceniać, bo Cię znam

pomimo tego jak postąpiłeś wiem, że jesteś najwspaniajszą osobą jaką poznałam....

zmieniłeś mnie, po raz pierwszy raz w życiu poczułam się wolna 

właśnie z Tobą było mi najlepiej

teraz, gdy ułożyłeś sobie wszystko na nowo, bardzo za Tobą tęsknię, ale tak jak mi mówiłeś staram się być silna.

wciąż walczę o każdą sekundę mojego życia....

każdą naszą wspólną chwilę wspominam z uśmiechem na twarzy.

nauczyłeś mnie tylu nowych rzeczy.

przed poznaniem Ciebie moje życie było nudne, monotonne

kiedy byłam z Tobą wszystko nabierało tempa, niczego się nie bałam, chciałam tylko być z Tobą jak najdłużej

uwielbiałam czuć Twoje usta na moim ciele....

tak strasznie mi Ciebie brakuje...

nie chcę żyć bez Ciebie.