20:15

Samotność to dziwna rzecz.

Zakrada się cicho i niepostrzeżenie.Siada obok ciebie w ciemności.Głaszcze cię po włoasach,kiedy śpisz.Owiaja się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno , że brakuje ci tchu,że zamiera twój puls,choć krew płynie coraz szybciej. Dotyka ustami miękkich włosów na twoim karku.Zostawia kłamstwa na twoim sercu,kładzie się w nocy w twoim łóżku,wysysa światło z każdego kąta. Nie odstępuje cię na krok,kurczowo trzyma cię za rękę tylko po to,żeby jednym szarpnięciem pociągnąć cię w dół,kiedy usiłujesz się podnieść.Budzisz się, nie wiedząc,kim jesteś. Zasypiasz,drżąc na całym ciele.Wątpisz wątpisz wątpisz

czy jestem

czy nie jestem 

czy mogę 

czy mi wolno

A  kiedy sądzisz,że jesteś gotów odejść,że jesteś gotów się uwolnić,zacząć od nowa,samotność jak stary znajomy staje obok twojego odbicia w lustrze i patrząc ci prosto w oczy,mówi:

no dalej spróbuj przeżyć beze mnie.Nie znajdujesz słów,żeby bronić się przed samym sobą,przed głosem ,który powtarza,że nie jesteś wystarczająco dobry nigdy nigdy nigdy nie będziesz wystarczająco dobry.

Samotność to zgorzkniały,żałosny towarzysz.

Zdarza się,że po prostu nie odpuści.

/"Sekret Julii"

http://www.youtube.com/watch?v=zNpeK7sDLzE&sns=fb