"Prawdy-podobno liberalne,

Niczym błoto płyną z Twoich ust.

W stadzie czujesz się całkiem nietykalny,

Bo nie tylko w Indiach pełno świętych krów.

Pokój własny mam,

Kto wejdzie bez pukania teraz-straci twarz.

Nadszedł taki czas,

By wreszcie ogień pod mym stosem całkiem zgasł!

Żyda częstujesz wieprzowiną,

A gejowi zafundujesz coming out.

I jeżeli nikt Cię przed tym nie powstrzyma,

To na siłę uszczęśliwisz cały świat.

Na nic wysoka barykada,

Nie ma sensu nawet ryglowanie drzwi.

Kto będzie inny musi wypaść z gry,

Bo reguły ustanawiasz zawsze Ty!

Skoro już wchodzisz-zdejmij buty,

Dobrze się zastanów nim obudzisz mnie.

W moim ciele ostre kolce tkwią zatrute więc,

Jeśli dotkniesz, choćby lekko, to popłynie krew!"

[Renata Przemyk - "Własny pokój"]