Radość wychodzi mi chyba tylko na zdjęciach... nie można się w końcu cieszyć 

z tego, że co chwile ktoś cię poprawia albo wymaga, a potem zachowuje się

jakby nigdy nic, każdy człowiek ma jakieś swoje przyzwyczajenia, nie powiem

też staram się zmienić nawyki innych, ale przeważnie o tym zapominają i tak 

robią swoje. Jestem szczególnym przypadkiem, kształtowanym przez lata, 

moje stereotypy różnią się od reszty, nie znam niektórych modeli społecznych,

może dlatego, że do tej pory nie miałam z tym żadnej styczności...więc jak można

wymagać ode mnie zmiany w przeciągu roku, skoro przed oczami mam inne obrazy

wmawiane mi przez 18 lat. Tak się nie da... nie potrafię, czasami nie chcę.

Szykuje się wielka zmiana, nie jestem do końca przekonana, ale skoro

pojawia się już któryś raz w tym roku...może będzie możliwość powrotu 

bez większych zniszczeń. To właśnie ten czas, trzeba się zdecydować.

Do Sylwestra podejmę jedną z ważniejszych decyzji, która zaważy o 

moim wizerunku i postawie.