nie mam siły... 
mam dosyć..

boje się, ze osoba za jaką w tobie widziałam jest zupełnie inna.. jest taka sama jak ci wszystky przez których tak cierpiałam.. ja zrobiłam wszystko co mogłam, twój wybór co zrobisz..

pogubiłam się..
pomocy..

Czemu twoje słowa, dziś tak mnie ranią
czemu twoje oczy są inne niż dawniej
czemu widząc twój uśmiech zamykam oczy
by nie myśleć o tym co jest, niż co kiedyś było

Zatraciłam się w myślach próbując znaleźć spokój
rozwiązanie problemu najgorszej z zagadek
tajemniczość zamiast budzić we mnie ciekawość
zabija od środka i po co to było?

nie każ mi ronić łez by wróciło dawne wspomnienie
które kiedyś rodziło we mnie nadzieje
nadzieje ze nadejdzie w końcu ta chwila
w której na spokojnie rozwinę swoje skrzydła

oczy jak szkło widnieje w nich łza
niespełniona nadzieja którą zniszczył świat
a raczej ludzie dla których życie
jest tylko chwilą nie wartą istnień

Mam dosyć, po woli ginę
zagłębiam się w nic nie wartą chwile
upadam na kolana i zakrywam twarz
by nikt nie widział słabości tego dnia