3

1 bieg... 20 pare sekund... dziesiątki oczu i 10 000 000 ton emocji... 
po 100 metrach miało być kolejne 100, ale ich nie pamiętam... 
pamiętam tylko krzyk, jakiś sygnał... coś co włączyło resztę sił 
pamiętam twarze, ludzi którzy wierzyli lub którym miałem dopiero coś udowodnić 
nie było bieżni, ani rywali... nawet stadionu... byłem ja i 10 milionów ton nadziei, szaleństwa, odwagi, wiary, wściekłości, wolności i jeszcze kilku ciekawych rzeczy o których sam pewnie już nie pamiętam ;) 
nie wydaje mi się żebym miał to powtórzyć, żebym dał radę jeszcze raz położyć na szali wszystko co tylko mam włącznie z samym sobą, ale może jednak... 
"trzeba po prostu złapać wiatr i żagle.... i zobaczyć co będzie dalej"