Nie potrafię jeść normalnie 

brak apetytu ,nawet sałatka została szybko zwrócona przeze Mnie...

A pomyśleć,że przecież doskonale wiedziałam ,iż ten dzień może natąpić...ba powinien...tylko 

problemem jest fakt tego jak bardzo pragnęłam odpowiedzi a teraz ...?Teraz zwyczajnie się ich boje...boje się

dopuścić do siebie myśl...a "może nadal kocham?" Jednocześnie boje się rozczarowania ...to głupie 

mimo to  przez te wszystkie lata oczekiwania zdaje sobię smutną sprawę ,iż akcja tego smutnego filmu skończy się 

na trzy możliwe sposoby.

1.Zaczniemy oboje płakać

2.Będziemy stali milczać aż do momentu gdy której grzecznie się nie wycofie.

3.Zacznie się coś co i tak nastąpi prędzej czy później ...czyli pytanie z żalem gdzie byłaś/łeś przez te lata i jak mogłeś/łaś to zrobić.

Jest też opcja iż wszystkie podpunkty się zdażą z dodatkowym bonusem ktoś dostanie w twarz 

albo usłyszy hasło "Nienawidzę Cię  i nie potrzebuje byś teraz wracał/wracała do mojego życia'

Taka prawda jest ,iż nagle dwoje tak NAPRAWDĘ obcych sobie ludzi stanie przed sobą z bagażem żalu,złości,smutku zmieszanego z oczekiwaniem,tęsknotą i bólem ,którego nie idzie zdefiniować.