Zdjęcie z początku tej strasznie mroźnej zimy. 

Obecna pogoda  mnie dobija. Staje się jak moje życie. Rozpływa się, jak  topniejący śnieg. Cóż poradzić. Nie, nie  mam jednego, określonego powodu tłumaczącego  mój dupny nastrój. Może  to przez nałożenie się wszystkich problemów? Może. 

Wczoraj był dzień  mówienia każdemu prosto z  mostu. Na  jeden dzien  pożegnałam się z  moim optymizmem i empatią. Stwierdzam po ostatnich przeżyciach,że  jesli nie masz  już  siły walczyć, to musisz złozyć broń i wycofać  się z pola  bitwy. Nie, nie myśl,że ja  się poddam. Jebie to przemyślenie i walczę  dalej. W zasadzie prawie  o nic,  ale  może jednak o cos z  pozoru najwazniejszego. Wiem,że  to  czytasz, bo  często przeglądasz  te moje  wpisy. Dlatego  specjalnie  dla  Ciebie  napiszę,że  Tęsknie za Tobą troszeczkę.  Brakuje  mi tego spojrzenia, usmiechu ...  

Męczy mnie to wszystko. Nie mam już siły na  ogarnianie pewnych spraw oraz  pewnych osób.  Łatwiej mieć  wyjebane ? ..  Może. Ale  nie  dla  mnie.  Wolę całymi dniami się przejmować ,  niż mieć wylane na innych. 

Pewna sprawa mnie wykańcza. Mam dość. Wymaga to ode mnie odłożenia najważniejszej osoby na bok. Każdy teraz musi odłozyć coś na  dalszy plan. 

 ważne,że  już są jakieś efekty.  : D

Plusem wszystkich problemów jest  to,że są chwilowe : )

chyba zaczynam Cię kochać.