ile razem dróg przebytych ile ścieżek przedeptanych ile deszczów ile śniegów wiszących nad latarniami ile listów ile rozstań ciężkich godzin w miastach wielu i znów upór żeby powstać i znów iść i dojść do celu ile w trudzie nieustannym wspólnych zmartwień wspólnych dążeń ile chlebów rozkrajanych pocałunków wschodów książek... oczy twe jak piękne świece a w sercu źródło promienia więc bym chciała twoje serce Ocalić od zapomnienia.... u twych ramion płaszcz powisa krzykliwy, z leśnego ptactwa długi przez cały korytarz przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus a tyś lot i górność chmur blask wody i kamienia więc chcę oczu twoich chmurność ocalić od zapomnienia... jako że sylwester już za dwa dni a potem pewnie nieomieszkam wstawić foty z imprezy więc pozwoliłam sobie na małą nutke romantyczności :D