mojekocie

pomyślałam sobie, że nie każdemu w życiu przydarza się prawdziwa miłość

ja swoją przeżywam właśnie teraz

i jestem za to niesamowicie wdzięczna

już rozumiem, że nie możemy być razem

nawet gdybyśmy oboje chcieli -

to po prostu nie wyjdzie

mamy zbyt poszarpane emocje

jesteśmy zbyt podobni

zbyt toksyczni

zbyt niestabilni -

by dawać sobie wzajemnie szczęście

ale dziś też dotarło do mnie

że ta miłość to więcej niż związek

zamykanie jej w jakichkolwiek ramach tylko ją spłyci

to jest doznanie totalnie duchowe

najważniejsze na świecie

nieprzekładalne na słowa

i grzechem byłoby popsucie jej rutyną

założeniem, że śpimy w jednym łóżku i mamy psa

i ty wracasz z pracy o szesnastej, a ja zmywam po obiedzie

i że tamto gimnazjum jest lepsze dla naszego dziecka

w końcu zaczęlibyśmy siebie nienawidzić

obwiniać o stracone szanse

i że ta zupa tak naprawdę jest do kitu

a żywopłot nierówno przystrzyżony

i uwierz, obudzilibyśmy się kiedyś z pragnieniem

by tak naprawdę być zupełnie gdzie indziej

ale kredyt na zmywarkę nie pozwoliłby na ucieczkę

NIE CHCĘ NAS POPSUĆ

cena za to jest wysoka

ale uchylanie się przed zapłatą powoduje tylko tyle

że wzrastają odsetki

ale wiesz

obiecuję ci

z całkowitą świadomością tego, co mówię

że do końca życia będę cię kochać

może ta miłość z czasem się zmieni

może nawet wypięknieje

a może skurczy gdzieś za kanapą

ale się nie skończy

bez względu na to, komu będę gotować tę przeklętą zupę

bo to jedna z najlepszych

najpiękniejszych rzeczy

jakie mnie spotkały

to ciepło i pewność

i choć nie jestem na ciebie gotowa

to będziesz we mnie zawsze

i wiesz co?

spełniam to twoje pragnienie

by być częścią czyjegoś życia

i to prawdopodobnie do mnie

należy ta ręka

na którą czekasz

stojąc na dworcu

i wpatrując się w swój pociąg

nie podam ci jej

bo się wykoleimy

STRASZNIE CHCĘ SIĘ MYLIĆ

i strasznie chcę nas zamknąć w tym banale

i udawać że to wyjdzie

I STRASZNIE CHCE MI SIĘ PŁAKAĆ

na słodko-gorzko

ale mimo wszystko jestem szczęściarą

serio, macie mi czego zazdrościć!

i gdybyśmy cofnęli się teraz do tamtego październikowego wieczoru

to bez zastanowienia ponownie upiłabym się z toba cytrynówką